ANG DIWA NG MULING PAGKABUHAY

Hinding-hindi ko malilimutan ang aking karanasan sa aking matalik na kaibigan nang magkasakit ng kanser ang kanyang asawa at taningan ang aninm na buwan upang mabuhay. Nasa loob ako ng monastery noon at nagbabakasyon. Sakatahimikan ng aking pagninilay ay biglang tumunog ang telepono. Nang aking sagutin ay wala muna akong narinig na tinig. Maya-maya pa’y mayroong humihikbi sa kabilang linya. Mabigat ang pagdadalamhati ng laibigan ko. Putol-putol ang kanyang pagsasalita at wala siyang nasabi kundi ipanalangin ko ang kanyang asawa.

Simula noon,  naramdaman ko ang bigat sa dibdib ng aking kaibigan. Kaya araw at gabi ang laman ng aking dasal ay si Edna na kanyang asawa. Siyempre, ang hiniling ko sa Diyos ay pagalingin siya.Natapos ang aking pagninilay sa loob ng monastery at una kong inisip ay makadalaw sa ospital. Isang napakagandang karanasan ang naganap na para sa akin ay mistulang diwa ng Muling Pagkabuhay.

Matapos ang kamustahan, ang pagsisikap bigyan ng konting konsolasyon ang may sakit sa binig ng kanyang paghihirap, nagkasarilinan kaming magkaibigan. Kinilabutan ako sa tuwing aking maalala ang pangyayari. Sa kabila ng lahat, siya ay nagkaroon ng ibayong katatagan, pananampalataya, pag0ibig sa kanyang asawa. “Anuman ang mangyari, ang mahalaga ay naipakita ko sa aking asawa ang pag-aalaga at pagmamahal.” Napabuntunghininga ako at naisaloob na dininig sa Edna kundi higit pa roon sa pamamagitan ng isang malalim na pagtanggap at pagtingin sa katotohanan ng ating buhay pananampalataya. Marahil, iyon ang kagalingan dapat nating hanapin.

Ang Muling Pagkabuhay ay aghahatid ng pag-asa, ibayong lakas, kapayapaan, kagalakan, at pag-ibig na wagas. Subalit  ito ay humihigit sa mga paraang ating nakasanayan. Kung paanong hindi agad nakilaala ng mga alagad ang muling nabuhay na Panginoon, gayundin naman tayo kung minsan dahil punaiiral natin an gating sariling pag-iisip at paghahangad. Hindi natin binubuksan ang sarili sa katotohanang gusting ialay ng Diyos sa atin.

Tulad ng kaibigan kung si Arnold, maranasan  nawa natin ang misteryo ng Muling Pagkabuhay ni Kristo sa pagbabago n gating buhay, pagpapalalim sa ating pananalig sa Kanya, pagtanggap sa mga hamon ng ating mga pagpapakasakit at Makita ang kahulugan ng mga ito,patuloy nna magmahal sa kabila ng napakaraming tanda ng kawalan nito.

Sa panahong nakasusumpong tayo na muling magmahal matapos ang kabiguan, tayo ay nakikibahagi sa kapangyarihan ng muling pagkabuhay.

Sa bawat ngiti na mababakas sa ating mukha, matapos ang luha at pagdadalamhati,humarap sa bukang liwayway pagkaraan ng bagyo, tayo ay nakikibahagi sa kapangyarihan ng muling pagkabuhay.

Nagapi na ni Hesus ang kamatayan.Ngayong wala nang ano pa man ditto sa mundo ang makasisira o makagagapi sa atin – hindi ang sakit at lumbay, o kaya’y kasalanan, maging ang kamatayan.

Nagapi na ni Hesus ang lahat at magagawa rin natin yan kung tayo ay kakapit sa Kanyang lagi. Hindi natin kailangan hintayin ang kamatayan upang maranasan ang Muling Pagkabuhay.

Fr. Romeo C. Marcelino, OMI  

Grace Park Cross  April 20, 2003